Sen Benim Kim Olduğumu Biliyor musun?
Hayatımda hiç kimseye, hiçbir zaman kurmadım bu cümleyi (sen benim kim olduğumu biliyor musun?), şimdi muhatabı sen olduğun için üzgünüm.
Ama, tam da bunu anlatmaya çalışıyorum bu sayfada sana, yani kim olduğumu.
Başaramayacağını bile bile bir işe kalkışmak anlamsız gelebilir bir çok insana; ancak hayatta herşeyin anlamlı olması da gerekmez diye düşünüyorum.
Bu yüzden bilsem de başaramayacağımı, meraklısına anlatmaya çalışacağım kim olduğumu.
Hadi başlayalım:
84’te doğmuşum, İkizdere’de…
Öyle dediler yani. Malum ben küçüktüm doğduğumda, o günleri hatırlamıyorum.
Babam 95’te astsubaylıktan, Annem 2000’de öğretmenlikten emekli oldu. Ablam var bir de o da öğretmen.
Bir de ağabeyim vardı. O da öğretmendi. 6 Şubat 2023'te aç gözlü bir müteahit ve işini doğru düzgün yapmayan kamu görevlilerinin suç ortaklığı sonucu saniyeler içinde moloz yığınına dönen, bina süsü verilmiş bir şeyin altında kaybettim onu.
Babam 95’te astsubaylıktan, Annem 2000’de öğretmenlikten emekli oldu. Ablam var bir de o da öğretmen.
Bir de ağabeyim vardı. O da öğretmendi. 6 Şubat 2023'te aç gözlü bir müteahit ve işini doğru düzgün yapmayan kamu görevlilerinin suç ortaklığı sonucu saniyeler içinde moloz yığınına dönen, bina süsü verilmiş bir şeyin altında kaybettim onu.
İlk okulu Ankara'da orta okulu Antakya'da bitirdim. (Evet o zamanlar orta okul diye bir okul ve Antakya diye bir şehir vardı.)
İlk ve orta okulu bitirmek çok da önemli bir başarı değildi kabul ediyorum. Çünkü zaten herkes bitiriyordu bu okulları. Ama 99’da Kuleli’yi kazanmıştım ve bak bu çok önemli bir şeydi işte.
Çünkü şimdi isteseniz de okuyamazsınız Kuleli'de; kapattılar canım lisemi...
Neyse, “Şanlı Yuva”dan 04’te mezun oldum.
İlk ve orta okulu bitirmek çok da önemli bir başarı değildi kabul ediyorum. Çünkü zaten herkes bitiriyordu bu okulları. Ama 99’da Kuleli’yi kazanmıştım ve bak bu çok önemli bir şeydi işte.
Çünkü şimdi isteseniz de okuyamazsınız Kuleli'de; kapattılar canım lisemi...
Neyse, “Şanlı Yuva”dan 04’te mezun oldum.
09’da hukuk fakültesinden mezun oldum.
14’te kamu hukuku uzmanı; 22'de kamu hukuku doktoru oldum.
Anlayacağınız 90’dan beri okuyorum bir şekilde ve korkarım okuduklarımı da anlıyorum.
(Çoğu sadece okuyor sanırım, anladıklarına dair önemli şüphelerim var.)
Okumak bir şey değil de anlamak bazen sancılı oluyor. Hani anladıkça aslında hiçbir halt anlamamış olduğunu fark ediyorsun ya, o sebeple…
Bu arada en önemli gelişmeyi atlamışım. 17’de diğer yarımı buldum ve tamam oldum. Şule hanımla 17’nin Temmuz’unda evlendik.
19'da Kuzey'le hayat, daha anlamlı oldu. Onurlu bir yaşam sürmek için bir sebebim daha oldu.
10 yılının şubatından 18 yılının şubatına kadar Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde Genel Kamu Hukuku kürsüsünde Arş. Gör. olarak çalıştım.
18’in şubatında Pamukkale Üniversitesi Hukuk Fakültesi Genel Kamu Hukuku kürsüsünde Arş. Gör olarak çalışmaya çalıştım, bir ara Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde görevlendirildim. Pamukkale'ye geri döndüm. Hâlihazırda Pamukkale'de öğretim üyesi olarak çalışmaya devam ediyorum.
Artık biliyorsun kim olduğumu, ya da bilmeni istediklerimi biliyorsun.
Aşklarımı bilmiyorsun, sevinçlerimi, nelere üzüldüğümü mesela, ya da nelere kızdığımı... Acılarım var elbet benim de her insan gibi, umutlarım var.
Bunları bilmeden kim olduğunu bilmek imkânsızdır bir insanın.
Ve bunlar anlatılamaz öyle kolay kolay yukarıdaki birkaç satırla.
Şurada doğdum, şurada okudum, şurada yaşıyorum... Laf-ı güzaf...
Zira bir insan bunlardan ibaretse ve böyle birkaç satıra sığdırabiliyorsa kendini, kimse olamamış demektir bence.
Kimse olamamış bir kişiyi tanımamak da çok fazla bir şey kaybettirmez kimseye.
Yani demem o ki;
SEN BENİM KİM OLDUĞUMU BİLİYOR MUSUN?